Νάουσα, χαριτωμένη! Νάουσα, μαρτυρική!

Νάουσα, χαριτωμένη! Νάουσα, μαρτυρική!

Δόξα τῷ ἁγίῳ Θεῷ, πού με τίς νουνεχεῖς ἐνέργειες τοῦ σεπτοῦ μας ποιμενάρχη, Κυρίου μας κυρίου Παντελεήμονος, ἡ πόλη τῆς Νάουσας ἔλαβε τήν τιμή πού τῆς ἀξίζει. Οἱ πόλεις, λέει ἡ προφητεία, καυχῶνται μπροστά στόν θρόνο τῆς μεγαλωσύνης τοῦ Θεοῦ γιά τούς μάρτυρές τους. Καί ὅμως, ἀπό τό 1822 μέχρι το 2010 ἡ Νάουσα τῆς καρδιᾶς μας δεν μποροῦσε νά καυχηθεῖ καί νά τιμήσει τά σπλάγχνα της, τά παιδιά της, τούς μάρτυρές της. Ὁ δεσπότης μας ἔπραξε τό αὐτονόητο ἀλλά δυσκατόρθωτο, ὅταν οἱ ἄλλοι ἐμφοροῦνται ἀπό ἀλλότριες πρός τήην Πατρίδα ἰδέες. Καί ἔτσι δικαιώθηκε ἡ Πόλη Νάουσα.

Πολύ τό ἤθελα νά εἶμαι στήν λιτανεία στό Κιόσκι, νά μυρίσω τήν εὐωδία πού ἔβγαζε ἡ γῆ καί το χῶμα ἀπό το αἷμα 1241 ἀντρῶν, ἡρώων, ἁγίων μαρτύρων.

Ὦ, Νάουσα, το χῶμα σου εὐωδιάζει μαρτυρικό αἷμα. Ὦ Νάουσα,

νέει δρόσος χάριτος στα σοκάκια σου. Ὦ Νάουσα, εὐλογημένη Νάουσα, τρισόλβια Νάουσα, μύρισα κι ἀνατριχιάζω ἀπό την ζεστασιά πού ἔνοιωσα στούς δρόμους σου. Νάουσα, νέε μέσα στόν ἀέρα τῆς ἀγάπης τῶν ἁγίων τέκνων σου.

Νάουσα, σέ ζηλεύουν οἱ γύρω πόλεις, Νάουσα, μέ ποιά ἄλλη πόλη νά σε συγκρίνω, ἀσύγκριτη. Νάουσα!

Το 2010 με πρόσκληση τοῦ κυρίου Νίκου Σπάρτση, μετείχαμε καί ἐμεῖς. Ὅσα εἴπαμε καί ψάλαμε, τά δημοσιεύουμε πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Θεοῦ μας, τιμή τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων μας καί καύχηση τῆς πόλεως.

Νάουσα, εὐλογημένη πόλη τοῦ Ὁσίου Θεοφάνη, σε προσκυνῶ καί ἀσπάζομαι το αἱματοβαμένο ἱερό σου χῶμα.

ἀρχιμ. Πορφύριος Προδρομίτης

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, 22-04-2012

 

Παρασκευή, 9.3.2010

Ἀξιότιμε Κύριε Πρόεδρε τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Άποδεχόμενος τήν πρόσκλησή Σας γιά τήν παρουσία καί συμμετοχή μας στό ἀποψινό πνευματικό μνημόσυνο τοῦ Συλλόγου Σας, γιά τούς Ἁγίους Νεομάρτυρες τῆς Νάουσας τοῦ 1822,

Σᾶς παραδίδω καί ἕνα Ποίημα-Ὕμνο γιά τήν Ἱερή Πόλη Σας, τόν ὁποῖο καί θά ψάλουμε στήν διάρκεια τῆς Ἐκδηλώσεως.

 

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΠΟΛΗ ΝΑΟΥΣΑ της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Ἦχος πλ.δ΄, ἐκ τοῦ γα΄.

 

Νάουσα, ἡ πόλις τῶν ὑδάτων΄

Νάουσα, ἡ πόλις τῆς Παναγίας,

ἡ περιώνυμος πόλις τῶν Ἁγίων.

Νάουσα, ἡ αἱματόφυρτος πόλις τῶν μαρτύρων΄

χῶμα καί πῦρ καί αἷμα, λύθρον πολύτιμον,

σωτήριον τοῖς πιστοῖς, τοῖς ἀλλοπίστοις τρόμος

καί τῆς ἐκκλησίας θησαυρός ἀτίμητος.

Ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐγκαυχωμένη διά τά τέκνα σου,

ἅπερ προσήγαγες τῶ θρόνῳ* τοῦ πρωτομάρτυρος* Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν,

Νάουσα, δι’ ὅπερ καί ἀπολάβεις παρ’ Αὐτοῦ στέφος ἀκτινοπύρσευτον

Ἦχ. α΄

Ἀπετμήθης τήν κάραν ἐν πλατάνῳ, τρισόλβιε,

Νίκο, ἐν Ναούσῃ φοβίσας

τῶν σφαγέων θρασύτητα.

Καί γέγονας μαρτύρων ἡ σφραγίς

τῶν νέων άθλητῶν τοῦ Ἰησοῦ΄

Ὅθεν πάντες, ἀθλοφόρε, ἐπί τῆ μνήμῃ σου χαίροντες ψάλλομεν:

Δόξα τῆ καρτερίᾳ σου, σοφέ΄

δόξα τῶ θείῳ σθένει σου.

Δόξα καί γάρ ὑπάρχεις τῆς κώμης

Κοκούβης, ἥτις σέ ἤνεγκεν.

 

Ἦχος δ΄ Ὡς στύλος ἀκλόνητος

Ἐστόμωσας φάσγανον δεινῶν σφαγέων ποτε,

τήν κάραν τεμνόμενος μετά μαρτύρων πολλῶν, ἐν τέλει, μακάριε,

Νίκο, καί προχωρήσας ἄνευ ταύτης φοβίσας

βάρβαρον γένος, μάκαρ,

ἀνεδείχθης μαρτύρων

νεόστεπτον κλέος, δόξα

τούτων καί καύχημα.

 

Ἦχ. α΄. Τόν τάφον σου, Σωτήρ

Κριός χριστοτερπής ἐν ἡμέραις τοῦ Πάσχα,

ἐσφάγης καρτερῶν τά βραβεῖα τῶν ἄνω΄

μηδόλως πτοούμενος ἀπειλαῖς, μάρτυς, ἔνδοξε΄

ἀλλ΄ἐβάδισας, καταφοβίζων βαρβάρων

θράσος ἄτιμον ἀρνησιχρίστου τυράννου,

Χριστῷ, Νίκο, καυχώμενος.

 

Παρασκευή, 9.3.2010

Σεβασμιώτατε ποιμενάρχα μας, Κύριε Δήμαρχε, Ἀξιότιμοι Κύριοι, Χριστός Ἀνέστη.

Σάν σήμερα, 9 Ἀπριλίου/27 Μαρτίου, τό 1822, οἱ αἱμοδιψεῖς βάρβαροι δέν ἔχουν φτάσει ἀκόμα στήν Νιάγουστα. Σφάζουν καί ρημάζουν ἀκόμα στό Ρουμλούκι καί στόν κάμπο τῆς Ἠμαθίας. Εἶναι μέρες Πάσχα, ἡ ἀναστάσιμη ἑβδομάδα τῆς Διακαινισίμου, καί σάν πρόβατα σφάζουν τούς Χριστιανούς, πού συνήθως πρωϊνές ὧρες εἶναι μαζεμένοι στίς ἐκκλησίες.

Νμίζουν πώς θά σβήσουν τό γένος τῶν Ρωμιῶν, ἀλλα δέν ξέρουν πώς τό δέντρο τῆς πίστεως καί τῆς ἐλευθερίας θεριεύει μέ τό αἷμα καί ἀντριώνεται.

Ἔτσι σήμερα, άπόψε, αὐτές τίς ἡμέρες, ἐδῶ στήν Νάουσα, ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε τήν μνήμη τῶν Νεομαρτύρων, ὅσοι πότισαν μέ τό αἷμα τους καί λίπαναν μέ τίς σάρκες τους τό χῶμα αὐτῆς τῆς ἱερῆς πόλεως.

Μόλς  χθές ὁ Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας χοροστάτησε καί ἐλειτούργησε στόν Ἅγιο Γεώργιο καί ἐτίμησε τούς Πέντε ἁγίους ἱερομάρτυρες, τούς ἱερεῖς πού σφαγιάστηκαν, μαζί μέ τόν λαό, τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας.

Λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ὁ ἅγιος πού κατεξοχήν τίμησε τούς Νεομάρτυρες, ὅτι οἱ μάρτυρες ὄχι μόνο τίμησαν τίς πατρίδες τους, ἀλλά καί τίς ἁγίασαν, καί οἱ μακάριες ψυχές τους, ἀνεβαίνοντας στόν οὐρανό, μοσχομύρισαν τόν ἀέρα τῆς πατρίδας τους. Καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέει ὅτι ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δέν ἔφυγε ἀλλά παραμένει στά μαρτυρικά σώματα, ἐκεῖ ὅπου βρίσκονται. Καί ὅταν τά ἀσπαζόμαστε λαμβάνουμε τήν χάρη καί τήν εὐλογία τους. Ἀλήθεια σᾶς λέω, ἀδελφοί· πολύ θά ἤθελα νά ἔχω ἕνα μαρτυρικό λειψανάκι, ἀπό αὐτά πού βρίσκονται θαμμένα, γιά νά μήν πῶ ξεχασμένα, ἐκεῖ πού μαρτύρησαν.

Ἐμεῖς στήν Κόκουβα, μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός μας, τιμοῦμε ἀπό τό 2005 τόν χωριανό μας, τόν Νίκο τόν Κοκουβίτη. Στό χωριό μας ὑπάρχει ἀρχαία ἐκκλησία τοῦ 17ου αἰώνα τοῦ ἉγιοΝικόλα, ἀλλά καί Κόκουβα σημαίνει ἀκριβῶς ἡ φωλιά, ὁ τόπος τοῦ Νίκου.Θέλω νά πῶ ὅτι τό ὄνομα Νίκος εἶναι πολύ γνωστό στό χωριό μας. Καί θά ἤθελα νά προσθέσω ὅτι πολλοί Νεομάρτυρες μᾶς εἶναι γνωστοί μέ τόν συνεπτυγμένο τύπο τοῦ ὀνόματός τους: Νάνος (=Ἰωάννης) στήν Θεσσαλονίκη, Δῆμος (=Δημήτριος ἤ Δημοσθένης) στήν Σμύρνη, Μῆτρος, Ζώρτζης (=Γεώργιος) ὁ Γιουρτζής. Ἀλλά καί στούς παλαιούς ἁγίους, ἔχουμε, ἕνα παράδειγμα, Ἰωάννης ἀλλά καί Ἰωαννίκιος.

Μᾶς ἁγιογράφησε ὁ πολυτάλαντος πατριώτης σας, ὁ κύριος Νίκος Χατζηιωάννου, τήν εἰκόνα του καί γράψαμε λίγα τροπάρια πού θά μᾶς ψάλλουν σέ λίγο ὁ πατήρ Παντελεήμων, μηχανολόγος μηχανικός στό ἐπάγγελμα πού εἶχε σάν λαϊκός, καί ὁ κύριος Καλομπάτσιος Στυλιανός (νῦν ἱεροδιάκονος Αἰμιλιανός), ἰατρός τό ἐπάγγελμα.

Νάουσα, σάν πόλη, ἔχει μιά ζεστασιά καί μία εὐλάβεια, καί ὅταν περπατᾶς στούς δρόμους της αἰσθάνεσαι τήν ἀνατριχίλα ἀπό τό θρόϊσμα καί τήν παρουσία τῶν χιλιάδων ἁγίων ψυχῶν πού μαρτύρησαν ἐδῶ καί ἀπό τότε φυλάγουν τήν πόλη.

Λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὅτι γιά νά τιμήσουμε τούς μάρτυρες δέν χρειάζονται ἰδιαίτερες πράξεις. Οἱ ἀγῶνες καί τά μαρτύρια καί τό μαρτυρικό τους τέλος τούς κατατάσσουν στό πανάγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μέ αὐτό τό κριτήριο, μᾶλλον καθυστερήσαμε νά τούς τιμήσουμε. Ἦρθε ὅμως ἡ ὥρα καί μέ τίς ἐμπνευσμένες ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐνέργειες τοῦς Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας Κυρίου Παντελεήμονος τώρα οἱ ἅγιοί μας προβάλλονται περίλαμπρα στό πανελλήνιο, σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία τῆς φιλτάτης πατρίδας μας, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ μακαριώτατος ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κύριος Ἱερώνυμος θά βρίσκεται παρών.

Σᾶς εὐχαριστῶ.

 

Ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος Προδρομίτης

Νάουσα, Στέγη Μουσῶν, 9.4.2010

 

 

Αφήστε μια απάντηση

*