Κυριακή του ασώτου

Κυριακή του ασώτου

Την δεύτερη παραβολή που μας προετοιμάζει γιά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, θα ακούσουμε το πρωΐ, στην θεία λειτουργία. Δύο σκέψεις θα ήθελα να καταθέσω στην αγάπη σας.
Η μία σκέψη μας είναι γιά την πεποίθηση με την οποία ο χαμένος γιός σκέφτεται να γυρίσει στον πατέρα, και τελικά γυρνάει. Δεν έχει καμία αμφιβολία γιά αυτό. Όμως εμείς, σε παρόμοιες περιπτώσεις, μπορεί να κλείσουμε την πόρτα και να μην την ξαναανοίξουμε.

Τί κάνει τον γιό να ελπίζει στην πατρική αγκαλιά; Η ανάμνηση σκέφτομαι, του Παραδείσου. Έχω έντονη την αίσθηση ότι αυτή η παραβολή είναι η απάντηση του Θεού Λόγου και Υιού, στην ερώτηση τί θα γίνει αν ο Αδάμ ζητήσει να γυρίσει.
Η δεύτερη σκέψη είναι ότι ο πατέρας όχι μόνον δέχτηκε τον γιό του, αλλά τον καθιστά και πάλι κληρονόμο του. Φυσικά, αφού συνεχίζει να υπάρχει το γονεϊκό μερίδιο στην περιουσία. Το ότι τον καθιστά και πάλι κληρονόμο φαίνεται από το ότι τον φοράει στο δάκτυλο το πατρικό δαχτυλίδι του. Όποιος έχει το δαχτυλίδι, έχει την εξουσία, έχει την σφραγίδα.
Το θέμα όμως της περιουσίας εξοργίζει τον μεγαλύτερο αδελφό. Πράγματι. Τα περιουσιακά είναι τα πλέον δύσκολα προβλήματα, όταν οι γονείς δεν φροντίζουν να τα τακτοποιήσουν πριν αποβιώσουν. Στο σημείο αυτό, πρέπει να πούμε πόσο μεγάλη ευθύνη έχουν οι γονείς γιά να ειρηνεύουν τα τέκνα.
το ότι ο γιός έζησε με τα γουρούνια, ερμηνεύεται ως υποδούλωση στα σαρκικά αμαρτήματα. Διάβαζα τις προέλλες μια ευχή, που έλεγε ότι αυτές οι αμαρτίες αφήνουν στην ψυχή μία πίκρα κ ένα αίσθημα ανικανοποίητου. Και φυσικά θεωρούνται θανάσιμες. Συνεπώς να μην μας παραξενεύει το ότι όσοι έπεσαν μία φορά σε τέτοια αμαρτία, συνεχίζουν να βρίσκουν συνέχεια και άλλες σχετικές και ποτέ δεν σταματούν. Είναι ακριβώς η πίκρα και το ότι μένουν ανικανοποίητοι, δίχως χαρά και δίχως ελπίδα.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος επιστροφής σε τέτοιες αμαρτίες, παρά να κοπούν μαχαίρι, δίχως κάν βλέμμα προς τα πίσω.
τελευταία σκέψη. Ο άσωτος μία φορά έφυγε και μία φορά, εφ’ άπαξ, γύρισε. Πισωγυρίσματα δεν υπάρχουν στην μετάνοια. Τα άλλα είναι ψευτο μετάνοιες και ενοχές. Αλλά ενοχή δεν σημαίνει μετάνοια. Μετάνοια σημαίνει φεύγω και δεν ξαναγυρίζω, δεν ξαναπερνάω από τον ίδιο δρόμο.
Αδελφοί μου, Καλή Σαρακοστή, με χαρά και ελπίδα στην πατρική αγάπη, που μας περιμένει ανοιχτή